रुवाई   ( डम्बर  ओस्ती )
बिहानको शित जस्तो तिम्रो प्रीत क्षिण भरमा सुकी गयो
हिमाको  घाम   जस्तो   तिम्रो  प्रीत  हेर्दा-हेर्दै  लुकी  गयो ।

तिमीसँग मिठो माया साट्ने रहर मुटु भरी साँचेको थिएँ
पहाड जस्तो तिम्रो माया कसरी पो मेरो सामु झुकी गयो ।