गजल - डी. पी . ओस्ती.

कुन जुनीको पापले गर्दा म त तिम्रो हुन सकिन
पराइले तिम्रो सिउदो भर्दा पनि मैले छुन सकिन|

सपनाहरु सिसा जस्तै चोइटिएर टुक्रा-टुक्रा भए
तिमि हास्दै थियौ दुलाहासंग म भने रुन सकिन|

खालि हात आए भेट्न मुरी-मुरी शुभकामना बोकी
मनमा एउटा घाउ पर्यौ आशु बगाई धुन सकिन|

मैले पनि माया तिमीलाई गरेकै थिए सके जति
उसले दिए जस्तो माया दिनु रैछ मैले जुन सकिन|

मैले दिए चोखो माया तिमीले चोट फिर्ता दियौ आज
बैगुनीलाई दिनलाई धेरै खोजे भेट्न गुण सकिन|